Winter

Weer eens met de boot. Ik ga niet graag in de winter met de boot. Mensen zijn dan lang zo vrolijk niet als in de zomer. Het begint al met de kleding. Alle tinten zwart zijn aanwezig. Niemand heeft iets kleurrijks aan. 

Niemand praat er ook. Iedereen zit met zijn gsm te spelen of leest een krant. 

Het is nog donker buiten. De lichtjes van Vlissingen en van een enkele boot zijn alleen zichtbaar. 

Echt tijd voor een winterslaap. 

Prinsendam

Soms kom je ineens iets bijzonders tegen  onderweg naar je werk. In dit geval een iets groter schip. De Prinsendam, een cruiseschip dat soms de haven van Vlissingen aan doet. Er staan dan bussen klaar om de mensen denk ik naar Middelburg te brengen. Vlissingen zelf is denk ik niet bijzonder genoeg voor de cruiseschip-gangers. Het schip gaat achteruit de kleine haven in. Bijzonder om te zien. En wat voelen wij ons klein. 

Vakantieboot

eigenlijk is het vakantie, maar dan is de boot nog veel leuker. De ergenissen zijn dan minder en een bootje missen is lang niet zo erg als de zon schijn. De boot wordt bevolkt door kinderen met hun grootouders. Blijkbaar hebben alle ouders hun kinders naar opa en oma gestuurd. "Ga die maar even vervelen". Maar grootouders lopen met een brede glimlach achter de kleinkroost aan en vinden alles best. De kinders zijn, misschien daarom, lang niet zo vervelend moet ik zeggen. Vrolijk rennen zij heen en weer. Alleen ben ik het platte harde Hollands ontwend. Wat een vreselijke accenten. Belgs is toch echt veel plezanter. En Duits valt ook wel mee. Hollanders praten gewoon iets harder. Zouden ze allemaal doof zijn. Maar ach wat geeft het. De zon schijnt, de boot vaart, ik heb mijn werk weer gedaan en ik kan naar huis om de rest van de vakantie mijn werk toch evenvan mij af te zetten. Hoop ik. 

Wachten

We zijn de eerste" zei het meisje tegen haar vader, terwijl ze langs de links en rechts wachtende mensen liep. Ze was eigenlijk de laatste maar wachten in een rij blijkt niet het sterkste punt van Nederlanders. Ook niet van oudere mensen. Als ik langs de rij kijk staan de mensen die nog zouden kunnen werken aan de zijkant van de wachtrij. Zij leunen relaxed tegen de reiling of het hek. Het zijn de senioren en de jonkies die tussen deze wachtende mensen door naar voren lopen. Alsof ze ergens naar toe moeten en de rest blijkbaar niet. Het ongeduld van sommige mensen verbaasd mij sowieso al jaren. Kunnen we niet gewoon rustig wachten tot het hek open gaat? Moeten we de voorste in de rij bijna verdrukken omdat wij als eerste op de boot willen zijn? Nog voor het hek open is dringen mensen naar voren nog voor het hek helemaal open is dringen mensen zich er door heen. Geduld is zo een schone zaak!  Maar niet als je de boot op moet. 

Gelukkig hebben we de foto's nog

De boot is vol

De boot is vol. Geduldig een half uurtje wachten tot we erbij mogen. Helaas abonnement houders mogen voor. Gelukkig schijnt de zon en is het bloedheet. Jammer genoeg zal het ijsje waarop ik gehoopt had even moeten wachten. Nederlander als ik ben blijf ik in de rij staan en als het even kan..... 

Ik had toch op een bootje later gerekend.  Er is iets leuks in Vlissingen dus iedereen wil naar huis. 

Eenmaal aan boord plakt de mevr naast me. En ruikt ze naar zonnebrandcreme. Wel zomers luchtje. Beter dan zware parfum. 

Veel kinderen die allemaal naar Rescue Zeeland zijn geweest. En spektakel van hulpverleners. De kinderen aan boord zijn er nog vol van 

Spektakel van hulpdiensten op Rescue Vlissingen: http://hlfgr.co/1oIch5q #omroepzeeland. 

Een mooi gezelschap

Daar staan we dan met z'n allen. Het is druk en het gezelschap is zeer gevarieert. Duitsers hebben een fietshelm als ze met de fiets zijn. Zijn ze niet met de fiets dan moeten ze toch iets op hun hoofd. 

De Nederlanders die er nu staan komen terug van hun werk. Te herkennen aan nette zomerkleding. Net iets te netjes voor de vakantie. Belgen zijn meestal klein en supernetjes. Maar of ze zijn hier niet of mijn vooroordeel klopt niet meer. Naast mijn zitten nu wat Duitse meisjes te zingen. Gezellig. Ze zijn niet de enige die aan het zingen zijn geslagen. Ook wat kinderen besluiten te zingen. Vrolijke mensen aan boord 

Allemaal nog vol verwachting op ons vertrek. Het uitzicht is in ieder geval weer mooi. Wel grappig dat de stemming zo volstrekt anders is dan op een gewone dag. 

Iedereen d'raus maar daarna toch binnen

Voor een keer vaar ik over met een boot midden op de dag. De boot zou redelijk vol zitten als iedereen daadwerkelijk zou gaan zitten. Maar nee het is vakantie voor een deel van Nederland, voor Belgie en voor Duitsland. En dan willen mensen kijken hoe we overvaren. Altijd zijn er dan ook mensen die, op het moment dat de boot gaat draaien (in en uitstappen doen we vooraan) naar het voordek willen. Maar dat is er niet. Ze doorzoeken alle gangentjes die er zijn. De daadkrachtigste voorop. Die is in dit geval niet de verstandigste. De achterste persoon doet de minstenste meters. De voorste rent een trap af, zoekt, en tegen de tijd dat de achterste bij de trap is, heeft de voorste al ontdekt dat ze niet naar voor kunnen en is al weer onderweg de trap op. Altijd de achterste zijn. En onthouden er is geen voordek op deze boot. 

Op dit moment hoor ik overwegend Duits. De leeftijd van mijn medevaarders varieert van heel jong tot heel oud. Vooral het vrouwelijke geslacht is vertegenwoordigt en dat betekent gebabbel. Dat is op zich wel gezellig. Beter dan het gemopper van mannen nadat ze de krant hebben gelezen en blijkt dat er eigenlijk niets in staat. Jammer voor het vriendje van het meisje voor me. Als ze thuis komt maakt ze het uit. Dat er vooral toeristen aan boord zijn blijkt uit de literatuur die achter blijft 

Folder materiaal van wat er te doen is in de omgeving. Het is wat vies weer dus de binnenattracties zijn in trek. 

Wat vaart er over

Een rustige terug-vaart vandaag. Ongeveer 30 mensen aan boord. Een stuk of vier vaste mensen. Herkenbaar aan hun jas. Zij zijn vanochtend vroeg al vertrokken en toen was het nog niet warm genoeg om je jas uit te laten. De rest is toerist. Ik hoor Duits en Vlaams. De gemiddelde leeftijd ligt hoog. Ik denk dat 50 gemiddeld is. Een hele Duitse familie vaart mee. Opa en oma met daarvoor dochter met man en kleinkind. Een volgend kind leert lopen. Dat valt op een boot niet echt mee. Hoewel dit model (katamaran) wat stabieler ligt schommelen we aardig. Wel knap van die kleine. Ze vindt het zelf geweldig. Niet veel mensen wagen zich op het achterdek. De zon schijnt wel maar er is toch een koude wind op het water. 

Toch liggen Vlissingen en Breskens er weer geweldig bij 

Heerlijk in de zon. 

Nog even

Nog een paar weken dan heb ik vakantie. Nu de meeste scholen al klaar of bijna klaar zijn zitten er andere mensen op de boot. Zelf neem ik ook een bootje later. De mensen die nu aan boord zijn, zijn de mensen die in Vlissingen werken. Scheepsbouwers, loodsen en andere water gebonden beroepen. En natuurlijk die brave docent die nu er geen lessen meer zijn eigenlijk beter thuis kan werken. Daar is het rustiger. 

Ik zit nu buiten te genieten van de zon. Energie op te doen voor een dag van praten. Maar wel met leuke mensen. Om drie uur de laatste en dan ga ik weer naar huis. Terug met de boot

Schoolreisje

Een heel ander soort toeristen maakt nu gebruik van de veerboot. Kinderen uit Vlissingen gaan een dagje naar het strand van Breskens. (Vast naar een speeltuin van de Afslag) en kinderen uit Breskens gaan een dagje naar Vlissingen (vast naar het Arsenaal). Allemaal vrolijk en druk. Sommige begeleiders zien er nu al uitgeput uit. 

De andere pasagiers zijn verdeeld. De kindervrienden kijken lachend naar de kinderen. Doen in sommige gevallen met de kinderen mee en hebben enorm veel pret. Maar er zitten een paar mannen aan boord die er niets van vinden. Zelden zulke boze hoofden gezien. Kunnen zij niet tegen het lawaai want dat is er wel? Of vinden ze kinderen niets? Oke er zit er een bij die ronduit vervelend is maar die is waarschijnlijk gewoon blij met het tochtje. 

Wel grappig om te zien hoe de dagelijkse routine van mensen ernstig verstoord kan worden door een groep kinders. 

Het recht van de toerist

Ze zijn er al weer even en de euforie van hun komst is alweer aan het afnemen bij mij. Was ik zo blij dat er weer leven in de streek kwam blijkt nu dat er ook teveel leven kan zijn. Toeristen hebben vreemde gewoonten en ik vraag mij telkens af of ik mij als toerist ook zo gedrag. Maar ik heb even de rechten die de toerist meent te kunnen claimen op een rijtje gezet

1: de toerist mag altijd acuut stil staan als hij de weg niet zeker weet. Dat mag hij als wandelaar, fietser en als automobilist. 

2: de toerist mag altijd ineens afslaan naar links of naar rechts dat maakt niet uit. Andere weggebruikers dienen hem voor te laten gaan. Dit mag hij doen als wandelaar, fietser en als automobilist.

3: de toerist heeft recht op vervoer en wel nu. De werkende klasse neemt maar het volgende vervoersmiddel (boot, trein bus) . De toerist mag eventueel met geweld zijn plekje veroveren. 

4: de toerist mag altijd als eerste zeggen wat hij zou willen kopen bij bakker en slager. 

Dit zijn mijn ervaringen na een week intensief met de toerist reizen. Nu het mooi weer is zijn ze helemaal in grote getallen aanwezig. 

Maandag

Het is maandagochtend. Na een lang weekend mag iedereen weer aan het werk of naar school. Het is druk op de boot. Drukker dan normaal. Vraag mij af waarom. 

De boot vaart tegenwoordig wat langzamer, dat is zuiniger. Dus we kunnen langer genieten van de Westerschelde en van elkaar. Dat laatste is op maandagochtend wat lastig. 

Het gros van de mannen leest de krant zodat ze niet hoeven te praten met hun buurman.  Een ander deel zit met de ogen dicht. Bijkomen van een lang en leuk weekend met mooi weer. Zij hebben waarschijnlijk het - Blllll het is maandagochtend- gevoel.  Minder mensen zitten met hun mobiel in de hand. En nog meer mensen (3 op een volle boot) praten met hun buurman of vrouw. Wat een wonderlijk sociale wereld. 

Ochtend en middag

Ochtend gloren

Er zijn maar weinig mensen die zo rustig naar hun werk gaan als ik. Zittend op het achterdek kijkend naar het opspattend water en genieten van het ochtend gloren. De mensen aan boord zitten weer op hun eigen plekje. Spelen wat op hun gsm of lezen een dik boek. Die boeken aan boord is een verhaal op zich. Sommige mensen lezen volgens mij alleen aan boord. Hetzelfde dikke boek komt dag na dag uit hun tas. Zouden ze wel lezen? De moderne mens heeft een reader of een ipad. Vooral mannen gebruiken de grote Ipad. Vrouwen hebben vaak de kleinere readers ( gewoon een observatie mij niet gelijk aanvallen). Sommige lezen het krantje. Na het lezen laten ze die liggen voor de volgende. Wel sociaal maar dan moeten ze niet dat interessante artikel er uit scheuren. De laatste heeft een verknipselte krant met nog meer lucht dan er al in die krant staat. De laatste groep heeft puzzeltjes, sudoko's enz. Dat zijn de denkers. Die zitten ook aan boord. Maar we zijn gearriveerd. Op naar he HZ voor een dagje binnen zitten 

Zomer

Eindelijk de zomer. Wonen in een toeristengebied heeft zijn voor en nadelen . Als het dan zomer wordt ben je gelijk met vakantie. Een terrasje pakken is er dan al snel bij en je hoort allerlei talen. Je hoeft je ogen niet dicht te doen want voor je het weet ben je in het buitenland. Het nadeel komt pas na het weekend. Een weekend vol genieten van de zomer en dan komt de werkweek er weer aan. Terug die boot op. De boot is voller maar de mensen zijn vrolijker. Het is eindexamentijd dus een deel van de jongeren zit nog met zijn of haar neus in de boeken. Op zoek naar dat ene begrip of in de hoop dat ze toch nog iets leren dat zij nog niet gezien hebben. Stress. Ik ben blij dat wij dat thuis voorlopig niet hebben. Een ander deel gaat op weg naar hun kamer. Deze jongeren zijn herkenbaar aan de korte broek maar wel de jas aan en grote tas. Dit zijn de jongeren die buiten Zeeland studeren maar de Zeeuwse zon en relaxedheid met zich mee nemen naar waar dan ook. Fijn dat de zon er weer is. 

De boot is in gevaar

Het is weer zomer en dat betekent dat ik ook weer iedere werkdag met de boot van Breskens naar Vlissingen en weer terug vaar. Deze overtocht duurt 20 minuten (binnenkort 23 minuten) en biedt zoveel mogelijkheden om de mensen te observeren en er het mijne van te denken.
Maar daarnaast is het ook een soort meditatieplekje. In de ochtend word ik in de boot langzaam wakker en in de avond overdenk ik de dag nog eens.
Maar verleden week kwamen de eerste berichten van het in gevaar komen van deze overtocht omdat de maatschappij die de boten vaart, dit na 31 dec 2014 (geloof ik) niet meer wilt doen. Het is te duur.
Maar voor ons Zeeuws Vlamingen (ik ben maar een import, maar toch..) is dit de enige manier om snel naar ons werk of school aan de overkant te komen. Natuurlijk er is een tunnel. Maar die ene keer dat ik er door heen wilde stond ik ineens 1.5 uur stil. Bovendien is het km's om en 400 euro per maand duurder. Nee ik ga voor de boot



Dus is het heel belangrijk dat die boot blijft varen. En nu lees ik dit in de PZC
http://www.pzc.nl/regio/zeeuws-nieuws/provincie-zeeland-onderzoekt-opzet-eigen-veerdienst-binnen-tunnelbedrijf-1.4319035

Als dit een goede oplossing is en de boot regelmatig blijft varen (en niet een keer in het uur) dan ben ik helemaal gelukkig. We moeten dus afwachten wat er gaat gebeuren

Ze zijn er weer

Eind maart en de zon schijnt. Dat betekent dat het weer gezellig druk wordt in Zeeland. En dat betekent weer volop genieten van de mensen om mij heen. Niet meer elke dag dezelfde gezichten die op dezelfde plek op de boot gaan zitten en met dezelfde mensen praten en uit dezelfde krant lezen of uit hetzelfde boek. Er zitten mensen op de boot die ik nog niet met een ander boek gezien heb, maar het is dan ook wel een dik boek dat zij vast hebben. Gemiddeld lezen ze een pagina per dag denk ik en ze moeten iedere dag opnieuw bekijken waar ze waren.
Nee nu zitten de mensen op de boot die genieten van ons mooie (Zee)land. Mensen die vol enthousiasme roepen over de schepen op de Westerschelde, over de vogels in de lucht en als we die ene zeehond zien helemaal uit hun dak gaan. Ik vind deze mensen geweldig.
En dat betekent dat ik deze blog weer een nieuw leven in kan blazen. Dus houd het in de gaten