Wachten

We zijn de eerste" zei het meisje tegen haar vader, terwijl ze langs de links en rechts wachtende mensen liep. Ze was eigenlijk de laatste maar wachten in een rij blijkt niet het sterkste punt van Nederlanders. Ook niet van oudere mensen. Als ik langs de rij kijk staan de mensen die nog zouden kunnen werken aan de zijkant van de wachtrij. Zij leunen relaxed tegen de reiling of het hek. Het zijn de senioren en de jonkies die tussen deze wachtende mensen door naar voren lopen. Alsof ze ergens naar toe moeten en de rest blijkbaar niet. Het ongeduld van sommige mensen verbaasd mij sowieso al jaren. Kunnen we niet gewoon rustig wachten tot het hek open gaat? Moeten we de voorste in de rij bijna verdrukken omdat wij als eerste op de boot willen zijn? Nog voor het hek open is dringen mensen naar voren nog voor het hek helemaal open is dringen mensen zich er door heen. Geduld is zo een schone zaak!  Maar niet als je de boot op moet.