woensdag 12 september 2018

Een ander soort reiziger

De vakantie is alweer een paar weken voorbij. De laatste jonge toeristen zijn verleden week uit Zeeuws Vlaanderen vertrokken. Dus ook van de boot. Er zijn nu wat andere reizigers op de boot.
Er varen minder boten, dus de boten die varen zijn overvol met een heel ander soort reizigers dan een paar weken geleden.
Het zijn nu
1. Leerlingen van het voortgezet onderwijs (steeds meer ouders kiezen ervoor hun kinderen niet in Zeeuws Vlaanderen of België op school te doen, maar in Vlissingen of Middelburg)
2. Studenten van MBO, HBO of studenten op doorreis van huis naar de universiteitsstad
maar het meest opvallend is de derde groep.
Jonge grijze senioren van Duitse origine. Echt heel veel. Massaal zijn ze naar Zeeland gekomen en varen heen en weer op de boot. Toen ik gisteren in Vlissingen via de boulevard naar de boot fietste zaten ze daar allemaal op de terrassen en wandelden (nee flaneerden) zij over de boulevard.


Om net als ik te eindigen bij de boot. Ze zijn op vakantie dus het gaat langzaamaan. Behalve als ze op de elektrische fiets zitten dan zijn ze heel snel. Maar de boot op en af gaat langzaam, heel langzaam.

Ik vraag mij weleens af of toeristen weten dat er ook "gewone" mensen wonen in hun vakantiebestemming. Soms heb ik het idee van niet. Maar ach ik ga gewoon lekker mee in dat rustige tempo. Het was tenslotte mooi weer en Vlissingen kan ook heel mooi zijn.


zondag 19 augustus 2018

Krimpgebied

Ik woon in een krimpgebied. De overheid maakt zich zorgen over mijn stukje Nederland. Want de jongeren trekken weg, vacatures worden niet ingevuld, er komen steeds meer ouderen, maar er zijn geen verzorgenden en de scholen werken met Belgische leraren.
Nou zou je denken als de overheid zich zorgen maakt, gaan ze vast investeren in een gebied.
Maar nee zo werkt het hier niet.
Autorijden wordt duurder, ov wordt duurder, dus minder afvaarten met de boot en busdiensten vervallen. Wegen maken ze wel breder. 

Ik snap er niets van. 

Ik kan eigenlijk alleen met de auto op tijd op mijn werk komen maar dan werk ik voor het vervoer, want mijn werk dekt de kosten niet. Ik ga dus gewoon met de boot maar zal dit jaar altijd net op tijd of als ik verder moet fietsen net te laat zijn.

Hoe mooi en heerlijk mijn tochtje ook is echt van genieten als ik weet dat ik te laat komt doe ik niet   
Jammer maar het is de keuze anderhalf uur te vroeg is ook niet alles. 

donderdag 5 juli 2018

Ander bootje maar wel een over en weer bootje

Deze blog gaat over het overvaren en wat ik allemaal zo meemaak. Dus mag het ook een andere boot zijn een wat groter bootje 

Dit bootje is een Schip met een hoofdletter The Pride of York. Een schip dat mijn naar Engeland heeft gebracht en mij nu weer terug brengt. En het is afgeladen met oudere veelal Engelse mensen die nu nog een beetje verdwaasd rondlopen. Ik weet de weg want het is mijn tweede keer 😂 Dus ik weet dat ik nu niet op het rode dek wil zijn waar iedereen zich vast moed in drinkt. En buiten staan de mensen die heel nieuwsgierig zijn naar water. 
Iedereen heeft zijn koffers naar de hutten gebracht. In mijn geval heeft de hut de grootte van mijn inloopkast thuis. Een stapelbed en ook nog een complete badkamer ergens in een hoek gepropt. 
Maar ik hoef er alleen maar in te slapen. 

woensdag 9 mei 2018

Opgepast

Niet vanaf de boot maar wel over mijn overtocht van gisteren. Ik vind het heerlijk als de toeristen er zijn en probeer waar nodig antwoord te geven op de vele vragen die zij hebben als ze merken dat ik ‘local’ bent. Maar soms zijn de vragen zo moeilijk dat ik ze zelf ook niet weet. Zo vroeg iemand mij hoe breed de Westerschelde is. En ik had geen idee. Dus net wat informatie opgezocht. 
Dankzij Rijkswaterstaat heb ik de antwoorden.  De Westerschelde is 2000 tot 8000m breed. Zoals je op het kaartje kan zien is die 8000 m niet tussen Vlissingen en Breskens. De tunnel is 6.6 km. Dus daar zal de Westerschelde 4 of 5 km breed zijn. De diepte varieert als net zo 51 tot 18m onder NAP. En vanaf ons tot aan Antwerpen is zij 95 km. 

Even wat feitjes. Het is geen openbaar vervoer dus als je mee wilt varen moet je een ticket kopen. Maar die zijn niet zo heel duur. Het is een heerlijk tochtje van ongeveer een half uurtje. Lang genoeg om wakker te worden en in de middag je werk van je af te zetten. 



Verstekkelingen worden niet van boord verwijderd. Maar je kan ook alleen zonder te betalen aan boord komen als je vleugels hebt. Doe je zoveel moeite om mee te varen dan ben je welkom en vindt iedereen je fantastisch. 

Genoeg feitjes. 

zondag 6 mei 2018

De geur van zonnebrandcreme

Wij weten dat de zomer pas echt begonnen is als rond het strand de geur van zonnebrandcreme blijft hangen. Zelfs om 12 minuten over 8 in de ochtend ruik ik de geur van zomer. Met weemoed denk ik dan aan de zomers die geweest zijn en met vreugde aan de zomers die komen gaan. Plannen worden gelijk gemaakt maar het duurt nog drie maanden voor mijn zomervakantie begint. Maar net een heerlijke mei-vakantie achter de rug met veel wandelingen en slechts een bezoek aan het strand. 

De honden mogen niet los maar willen dat wel. Dus erg plezierig wandelen is dat niet. 
Maar we mogen weer met de boot mee. Het is nog steeds prachtig weer en om verbranding te voorkomen hebben onze vroege gasten zich alvast ingesmeerd. De geur van zonnebrandcreme komt langzaam ook de boot in. Welkom zomer. 

maandag 23 april 2018

Links en rechts

Een redelijk zonnige dag. Dus toeristen aan boord. Maar ook 17 uur dus wij het werkend volk zitten in hetzelfde schuitje. Als de boot stil ligt in Vlissingen kijkt een zijde uit op een korte rommelige binnen haven. En de andere kant kijkt uit op de Westerschelde. De kant van de Westerschelde ligt dan ook in de zon. Dat zorgt ervoor dat alle toeristen dezelfde kant kiezen. Die van de zonnige Westerschelde. Maar.... zodra we varen keert de boot en kijken de toeristen nog wel naar de Westerschelde maar richting Antwerpen. Terwijl de Noordzee aan de andere kant ligt. En de zon gaat onder aan de Noordzee kant. Dus als we varen kijken de meeste toeristen naar de industrie van Vlissingen Oost en verderop naar de Industrie van Antwerpen  De werkende mens die vaker vaart zit in het zonnetje en zou kunnen genieten van het uitzicht op de Noordzee. Ware het niet dat wij dat uitzicht kennen en de meeste van ons een boek lezen. De jeugdige toerist rent heen en weer tussen de Noordzee en Antwerpen. Papa en Mama toerist kijken een beetje somber naar buiten. Verkeerde plek gekozen. Elke dag weer bijzonder om dat te zien. 

zondag 15 april 2018

Op de foto

Een vroege ochtend blog. Terwijl ik vanochtend dit soort foto’s maakte....l
...waren twee dames druk in de weer alles vast te leggen wat er in en rondom de boot plaats vond. Slaperige studenten kijken verstoord in hun richting. Ik schrik me suf als ik zie dat ik op een selfie van een van de dames zal verschijnen. Boze loodsmannen kijken boos naar de dames. Maar zij klikken maar door en door. Allebei maken zij dezelfde foto’s. Gelukkig maken zij ook mooie foto’s van buiten. Dat vinden wij allemaal minder verontrustend. Want zeg nou zelf maar weinig mensen zien er in de ochtend goed en wakker uit. Maar toegegeven Vlissingen en de schepen op de Westerschelde wel