Wat vaart er over

Een rustige terug-vaart vandaag. Ongeveer 30 mensen aan boord. Een stuk of vier vaste mensen. Herkenbaar aan hun jas. Zij zijn vanochtend vroeg al vertrokken en toen was het nog niet warm genoeg om je jas uit te laten. De rest is toerist. Ik hoor Duits en Vlaams. De gemiddelde leeftijd ligt hoog. Ik denk dat 50 gemiddeld is. Een hele Duitse familie vaart mee. Opa en oma met daarvoor dochter met man en kleinkind. Een volgend kind leert lopen. Dat valt op een boot niet echt mee. Hoewel dit model (katamaran) wat stabieler ligt schommelen we aardig. Wel knap van die kleine. Ze vindt het zelf geweldig. Niet veel mensen wagen zich op het achterdek. De zon schijnt wel maar er is toch een koude wind op het water. 

Toch liggen Vlissingen en Breskens er weer geweldig bij 

Heerlijk in de zon. 

Nog even

Nog een paar weken dan heb ik vakantie. Nu de meeste scholen al klaar of bijna klaar zijn zitten er andere mensen op de boot. Zelf neem ik ook een bootje later. De mensen die nu aan boord zijn, zijn de mensen die in Vlissingen werken. Scheepsbouwers, loodsen en andere water gebonden beroepen. En natuurlijk die brave docent die nu er geen lessen meer zijn eigenlijk beter thuis kan werken. Daar is het rustiger. 

Ik zit nu buiten te genieten van de zon. Energie op te doen voor een dag van praten. Maar wel met leuke mensen. Om drie uur de laatste en dan ga ik weer naar huis. Terug met de boot

Schoolreisje

Een heel ander soort toeristen maakt nu gebruik van de veerboot. Kinderen uit Vlissingen gaan een dagje naar het strand van Breskens. (Vast naar een speeltuin van de Afslag) en kinderen uit Breskens gaan een dagje naar Vlissingen (vast naar het Arsenaal). Allemaal vrolijk en druk. Sommige begeleiders zien er nu al uitgeput uit. 

De andere pasagiers zijn verdeeld. De kindervrienden kijken lachend naar de kinderen. Doen in sommige gevallen met de kinderen mee en hebben enorm veel pret. Maar er zitten een paar mannen aan boord die er niets van vinden. Zelden zulke boze hoofden gezien. Kunnen zij niet tegen het lawaai want dat is er wel? Of vinden ze kinderen niets? Oke er zit er een bij die ronduit vervelend is maar die is waarschijnlijk gewoon blij met het tochtje. 

Wel grappig om te zien hoe de dagelijkse routine van mensen ernstig verstoord kan worden door een groep kinders. 

Het recht van de toerist

Ze zijn er al weer even en de euforie van hun komst is alweer aan het afnemen bij mij. Was ik zo blij dat er weer leven in de streek kwam blijkt nu dat er ook teveel leven kan zijn. Toeristen hebben vreemde gewoonten en ik vraag mij telkens af of ik mij als toerist ook zo gedrag. Maar ik heb even de rechten die de toerist meent te kunnen claimen op een rijtje gezet

1: de toerist mag altijd acuut stil staan als hij de weg niet zeker weet. Dat mag hij als wandelaar, fietser en als automobilist. 

2: de toerist mag altijd ineens afslaan naar links of naar rechts dat maakt niet uit. Andere weggebruikers dienen hem voor te laten gaan. Dit mag hij doen als wandelaar, fietser en als automobilist.

3: de toerist heeft recht op vervoer en wel nu. De werkende klasse neemt maar het volgende vervoersmiddel (boot, trein bus) . De toerist mag eventueel met geweld zijn plekje veroveren. 

4: de toerist mag altijd als eerste zeggen wat hij zou willen kopen bij bakker en slager. 

Dit zijn mijn ervaringen na een week intensief met de toerist reizen. Nu het mooi weer is zijn ze helemaal in grote getallen aanwezig. 

Maandag

Het is maandagochtend. Na een lang weekend mag iedereen weer aan het werk of naar school. Het is druk op de boot. Drukker dan normaal. Vraag mij af waarom. 

De boot vaart tegenwoordig wat langzamer, dat is zuiniger. Dus we kunnen langer genieten van de Westerschelde en van elkaar. Dat laatste is op maandagochtend wat lastig. 

Het gros van de mannen leest de krant zodat ze niet hoeven te praten met hun buurman.  Een ander deel zit met de ogen dicht. Bijkomen van een lang en leuk weekend met mooi weer. Zij hebben waarschijnlijk het - Blllll het is maandagochtend- gevoel.  Minder mensen zitten met hun mobiel in de hand. En nog meer mensen (3 op een volle boot) praten met hun buurman of vrouw. Wat een wonderlijk sociale wereld.