Een van de meest opvallende activiteiten van mensen aan boord van de veerboot is het hardop stellen van vragen. Niet direct op mij gericht maar mogelijk wel voor mij bedoeld. Zo ook vandaag.
Als je een boek leest betekent dat, dat je niet geïnteresseerd bent in de omgeving. Ik heb de Westerschelde inmiddels al zo vaak gezien dat ik elk golfje wel geloof.
Ik zit met mijn e-readertje op het achterdek komt er een toerist naast mijn zitten. Een van de windmolens bij Vlissingen stond stil. Er volgde de volgende monoloog (zijn vrouw zat naast hem, maar die zei niets terug)
O kijk de molen staat stil. Zouden ze die allemaal stil kunnen zetten? Zouden ze met storm allemaal stil staan?
Neiging tot antwoorden maar ingehouden. Ik vroeg me toen nog af of die man van mij verwachtte dat ik antwoord gaf.
Toen we eenmaal uit het haventje waren ging hij verder. Iets harder (zodat ik niet meer kon lezen) er volgde weer een monoloog
Deze boot vaart anders dan die andere. Jammer dat we weg gaan uit Vlissingen. Zou dat ook nog Vlissingen zijn (hij wijst naar de boulevard. Was hij wel in Vlissingen geweest?) Zouden we lang moeten varen naar Breskens? (Hij was toch ook heen gegaan?) Kijk een zeilschip. De schepen van vanochtend zijn weg. Ook die hele grote schepen. Die gingen vast naar Antwerpen? (Ik weet niet wanneer hij heen was gevaren, maar zelfs de grotere schepen zijn betrekkelijk snel door de Westerschelde). Hij werd even stil en ik kon mij weer concentreren op mijn boek, tot dat hij nog harder en nu duidelijk in mijn oor schreeuwde O kijk we zijn er al (Breskens was in zicht maar dan zijn we er nog lang niet) Nu moet hij toch een scherpe bocht maken en stil gaan liggen. (Niet midden in de Westerschelde hoopte ik).
De hele tijd heb ik de neiging kunnen weer staan om antwoord te geven. Misschien had ik een gezellig praatje met hem moeten praten en enige gastvrijheid tonen, maar mijn boek is spannend en ik wilde het uit hebben.
Maar goed we mochten van boord (de boot maakte geen bocht maar ging wel stil leggen zodat we eraf konden).
We gingen van boord maar dan begint het pas. Verkeersregels zijn niet overal hetzelfde. In België rijden de mensen 70 op de doorgaande wegen. Hier zouden ze 80 mogen, maar dat doen ze niet. Vandaag ontdekte ik ook dat in België de fietsers op rotondes waarschijnlijk voorrang hebben. Alleen hier niet, dus toen dhr de Belg op zijn rem ging staan, moest ik vol op de mijne gaan staan. (Sufferd).
Maar ik ben weer heel over gekomen. Morgen mag ik weer. Mocht ik iets mee maken dan laat ik het wel weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten